2138056 - Teorija i tehnika prevođenja - slovenski jezici
| Specifikacija predmeta | ||||
|---|---|---|---|---|
| Naziv | Teorija i tehnika prevođenja - slovenski jezici | |||
| Akronim | 2138056 | |||
| Studijski program | Jezik, književnost, kultura,Srpska književnost i jezik sa komparatistikom | |||
| Modul | modul Albanski jezik, književnost, kultura, modul Arapski jezik, književnost, kultura, modul Bibliotekarstvo i informatika, modul Bugarski jezik, književnost, kultura, modul Japanski jezik, književnost, kultura, modul Kineski jezik, književnost, kultura, modul Mađarski jezik, književnost, kultura, modul Poljski jezik, književnost, kultura, modul Rumunski jezik, književnost, kultura, modul Ruski jezik, književnost, kultura, modul Slovački jezik, književnost, kultura, modul Ukrajinski jezik, književnost, kultura, modul Francuski jezik, književnost, kultura, modul Holandski jezik, književnost, kultura, modul Češki jezik, književnost, kultura, modul Španski jezik, hispanske književnosti i kulture | |||
| Tip studija | osnovne akademske studije | |||
| Nastavnik (predavač) | ||||
| Nastavnik/saradnik (vežbe) | ||||
| Nastavnik/saradnik (DON) | ||||
| Broj ESPB | 3.0 | Status predmeta | izborni | |
| Uslovljenost drugim predmetima | Upisan 6. ili 8. semestar | Oblik uslovljenosti | ||
| Ciljevi izučavanja predmeta | Upoznavanje studenata sa osnovnim pojmovima i kategorijama opšte teorije prevođenja, sa osobenostima prevodilačke profesije. Upoznavanje studenata sa karakteristikama translatoloških tipova teksta i osobenostima njihovog prevođenja. Ovladavanje najčešćim prevodilačkim postupcima na leksičkom i gramatičkom nivou. Sticanje znanja o osnovnim principima prevođenja pojedinih jezičkih jedinica. Upoznavanje studenate sa karakteristikama različitih vidova usmenog prevođenja, metodama i tehnikama koje se primenjuju u usmenom prevođenju. Priprema studenata za prevodilaču profesiju što se tiče etičkih pitanja i opštih komepetencija nevezanih za konkretan par jezika. | |||
| Ishodi učenja (stečena znanja) | Student treba da poznaje osnovne pojmove i termine teorije prevođenja. Student stiče jasnu predstavo o osobenostima prevođenja kao specifične vrste govorne delatnosti i prevodiocu kao njenom subjektu. Može da odredi translatološki tip teksta, izdvoji funkcionalnu dominantu i formira odgovarajuću strategiju prevođenja tog teksta. Student poznaje najčešće prevodilačke postupke, ume da ih primenjuje. Student prepoznaje najčešće probleme prevođenja pojedinih jezičkih jedinica i sposoban je da iz arsenala prevodilačkih postupaka odabere najadekvatniji za rešavanje tih problema u konkretnim slučajevima. Student ume da koristi rečnike i druga pomagala u procesu prevođenja. Student poznaje osnovne odlike različitih vrsta usmenog prevođenja i najvažnije principe vođenja prevodilačkih beležaka i kompresije teksta pri usmenom prevođenju. Student je u stanju je da primenjuje stečena teoretska znanja kako pri analizi jezičkih pojava, tekstova, prevoda, oceni prevoda, tako i u prevodilačkoj praksi. Student stiče osnove prevodilačke etike i bontona. | |||
| Sadržaj predmeta | ||||
| Sadržaj teorijske nastave | Prevođenje kao vrsta govorne delatnosti. Teorija prevođenja kao nauka. Kompetencije prevodioca. Prevodilački bonton i etički kodeks prevodioca. Osnovni modeli prevođenja, etape i faktori prevodilačlkog procesa. Vrste i tipovi prevoda, njihove osobenosti. Ocena kvaliteta prevoda. Lažni prijatelji prevodioca. Translatološke klasifikacije tekstova; različiti tipovi tekstova i osobenosti njihovog prevođenja. Prevodilačka strategija i tip teksta, prevodilačke tehnike. Prevodilački postupci – suština i primena: transkripcija i transliteracija, kalkiranje, eksplikacija, prevodilački komentar, generalizacija i konkretizacija, analoški prevod, diferencijacija značenja, antonimijski prevod, modulacije, potpuna transformacija, kompenzacija, dodavanje, izostavljanje; gramatičke transformacije (funkcionalna zamena, permutacije, promena strukture rečenice). Osnovni principi prenošenja i prevođenja pojedinih jezičkih jedinica: vlastita imena; termini; internacionalizmi; skraćenice; realije; jedinice sa ograničenom sferom upotrebe; frazeologizmi i poslovice. Upotreba rečnika, enciklopedijskih priručnika i drugih pomagala pri prevođenju; najnovije tehnologije kao pomoćnici prevodioca. Osnove usmenog prevođenja. | |||
| Sadržaj praktične nastave | ||||
| Literatura | ||||
| ||||
| Broj časova aktivne nastave nedeljno tokom semestra/trimestra/godine | ||||
| Predavanja | Vežbe | DON | Studijski i istraživački rad | Ostali časovi |
| 2 | ||||
| Metode izvođenja nastave | Upoznavanje studenata sa gradivom kroz teorijska objašnjenja i konkretne primere iz različitih slovenskih jezika, interaktivna nastava, diskusija. Prezentacija studentskih istraživačkih radova. | |||
| Ocena znanja (maksimalni broj poena 100) | ||||
| Predispitne obaveze | Poena | Završni ispit | Poena | |
| Aktivnosti u toku predavanja | 10 | Pismeni ispit | ||
| Praktična nastava | Usmeni ispit | 70 | ||
| Projekti | ||||
| Kolokvijumi | ||||
| Seminari | 20 | |||